ورزش پدل، که به طور رسمی با نام Padel شناخته میشود، مشابه تنیس و اسکواش است و تاریخچهای جالب در دههی 60 میلادی دارد.
1. خلق و اختراع: ورزش پدل در دهه 60 میلادی توسط آلوارو دو سانتوس (الئو دو سانتوس)، که در دورانی به نام “Enrique Corcuera” هم شناخته میشد، در مکزیک اختراع شد. دو سانتوس یک زیرساخت کوچک با مساحت محدود را ایجاد کرد و به آن “پدل کلوب” گفته میشود.
2. گسترش در اسپانیا: این ورزش به سرعت در مکزیک محبوب شد و به دلیل جذابیت بازی و ساختار سادهاش، به اسپانیا گسترش یافت. اولین زمین پدل در ماربلا اسپانیا نصب شد و به سرعت مورد استقبال عموم قرار گرفت.
3. تأسیس اتحادیه بینالمللی پدل: در اواخر دهه 80 میلادی، اتحادیه بینالمللی پدل (FIP) تأسیس شد. این اتحادیه مسئول ارتقاء و ترویج ورزش پدل در سطح بینالمللی بود.
4. گسترش جهانی: ورزش پدل به سرعت به سایر کشورها گسترش یافت و در حال حاضر در سطح جهانی شناخته میشود. این ورزش در کشورهای اروپایی به خصوص در اسپانیا، پرتغال، ایتالیا، و آرژانتین محبوبیت بالایی دارد.
5. تورها و رقابتها: رقابتهای بینالمللی پدل هر ساله برگزار میشوند و بازیکنان حرفهای در تورنمنتهای جهانی این ورزش شرکت میکنند. ورزش پدل به عنوان یک فعالیت ورزشی پرطرفدار و جذاب شناخته میشود.
ورزش پدل در سال 1384 به ایران وارد شد. دو سال پس از ورود ورزش پدل به ایران، کمیته آن با ریاست فرهاد جامع شروع به کار کرد.اولین زمین اختصاصی پدل در باشگاه انقلاب تهران تأسیس شد و اولین دوره آموزشی آن در سال 1396 توسط دو مدرس از کشور اسپانیا در تهران برگزار شد. در سال 1398 کمیته ورزش پدل به انجمن ورزش پدل تغییر کرد.